Krok 3 – Magiczne Kształcenie Duszy

W kroku pierwszym adept miał za zadanie dokonać introspekcji, czyli medytować nad własną duszą i znaleźć w niej po 100 cech pozytywnych i negatywnych, a następnie medytować nad nimi samymi i pogrupować je według żywiołów i częstotliwości ich aktywności. W kroku drugim natomiast należało rozpocząć transformację charakteru. Nim więc zaczniesz ćwiczenia astralne kroku trzeciego, twoje zwierciadło duszy musi mieć podstawową harmonię, czyli cech w każdym żywiole powinno być w miarę po równo. Poza tym, do tego czasu powinieneś/naś pozbyć się wszystkich negatywnych elementów zwierciadła, mających na ciebie największy wpływ. Jest to konieczne, jeśli chcesz zapanować nad czterema żywiołami. Bez zapanowania nad własną osobowością można doznać poważnego uszczerbku na zdrowiu, wskutek pracy z energią elementów. Wady, które nie zostały wyplewione, mogą się natomiast wzmocnić jeszcze bardziej, a w ten sposób wróci się do punktu wyjścia. Nie należy się zatem śpieszyć w ćwiczeniach.

Reklamy

Krok 3 – Magiczne Kształcenie Ducha

Poprzednie ćwiczenia mentalne skupione zostały na wizualizacji. Następujący krok to ich kontynuacja. Wcześniejsza praktyka koncentracji na pojedynczym zmyśle powinna dotychczas wykształcić w tobie zdolność nazywaną przez Bardona plastyczną wyobraźnią. Polega ona na tym, że wizualizowane formy nie są jedynie odtwarzane z pamięci, lecz potrafisz je samemu poskładać od podstaw i dowolnie przekształcać. Świadome tworzenie wyobrażeń jest konieczne, aby odbierać obiektywną rzeczywistość, dlatego tak ważne było osiągnięcie co najmniej 5 minut ciągłego skupienia. Jeśli nie bardzo rozumiesz, o czym mówię, to spróbuj sobie wyobrazić jakiś obraz, który jest ci dobrze znany, np. Mona Lisę. Spróbuj teraz przekształcić jej wyraz twarzy, doprawić jej rogi, zmienić barwę skóry, zgolić na łyso, rozebrać, czy co ci się podoba. Jeśli bez problemu powodujesz zmiany, a obraz nie znika ci przy tym z oczu, to jest to właśnie plastyczna wyobraźnia. W przypadku wizualizacji akustycznej można to porównać do zmieniania rytmu i prędkości wyobrażanej melodii, nie tracąc przy tym jej ciągłości. Przykłady do innych zmysłów można już sobie dopowiedzieć indywidualnie. Sprawdź dobrze w ten sposób, czy aby na pewno potrafisz plastycznie wyobrażać sobie wszystko. Jeśli któryś ze zmysłów sobie nie radzi, to musisz się cofnąć do kroku drugiego, dopóki nad tym nie zapanujesz.